Koncepcja pracy przedszkola
Koncepcja pracy Przedszkola Miejskiego Nr 53 im. Kornela Makuszyńskiego obejmuje sześć obszarów działań:
1. Rola nauczyciela.
2. Wizja i misja rozwoju przedszkola.
3. Przestrzeń edukacyjna.
4. Rodzice partnerami przedszkola.
5. Nasza mała ojczyzna- środowisko.
6. Zarządzanie – turkusowa organizacja.
Działania są i będą ukierunkowane na dynamiczny rozwój przedszkola, gdzie wspomaganie dziecka z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami to nadrzędny cel.
ROLA NAUCZYCIELA
|
„ Nie wszystkie kwiaty zakwitają razem, każdy ma swój czas i porę” / J. Korczak/
Każde
dziecko stanowi odrębną osobowość i wymaga szczególnego podejścia, życzliwej,
budzącej zaufanie troski rodziców i wychowawców.
Szczególnym
zadaniem nauczycieli przedszkoli jest przystosowanie się do zmian wymagających
coraz większej indywidualizacji w pracy
z dzieckiem. W tym względzie
niezbędne jest przestrzeganie standardów etycznych
i zawodowych,
wynikających także z Konwencji Praw Dziecka:
Ø respektowanie podmiotowości każdego dziecka
Ø poszanowanie jego godności i indywidualności
Ø obrona prywatności i zapewnienie dyskrecji
Ø uwzględnienie wieku i poziomu rozwojowego dziecka
Ø uwzględnienie stopnia wrażliwości i samoświadomości dziecka
Ø nie stosowanie technik naruszających kształtujące się u dzieci mechanizmy obronne osobowości.
Niezależnie od
szczebla edukacji nadrzędną wartością i celem jest rozwój dziecka
rozumiany jako wypadkowa procesów dojrzewania i uczenia się. Wyniki ostatnich
badań naukowych potwierdzają nie tylko potrzebę i zasadność a także rysują
możliwości edukacji, która pozwalałaby nauczycielom uczestniczyć w rozwoju
wychowanka , a nie kierować rozwojem
· tworzenia warunków do powstania zmian rozwojowych, sytuacji i okazji do samodzielnego gromadzenia doświadczeń poprzez zabawę i dzięki zabawie; nauczyciel podtrzymuje spontaniczną aktywność dziecka;
· towarzyszenia w toku dokonywania się zmian rozwojowych, zachęcania do samodzielnego gromadzenia doświadczeń, udzielania różnego rodzaju wsparcia w procesie uczenia się, inspirowania aktywności przez wykorzystanie metody projektów i metody projektowania okazji edukacyjnych; nauczyciel uczestniczy w aktywności dzieci;
· inicjowania , stymulowania zmian rozwojowych , organizowania procesu uczenia się dziecka jako sposobu pobudzania zmian rozwojowych przez wykorzystanie metody zadaniowej; nauczyciel kieruje aktywnością dziecka;
· wydobycie w dziecku na jaw, to co najważniejsze: poczucie własnej wartości, wiary i zaufania we własne siły i możliwości, odczuwanie akceptacji w chwilach trudnych i radosnych.
Ważne jest traktowanie aktywności dziecka jako
naturalnej drogi poznawania i przekształcania świata, drogi uczenia się i
zdobywania doświadczeń w sferze werbalnej, ruchowej, plastycznej, muzycznej,
aktywności intelektualnej, emocjonalnej oraz praktycznej. Zabawa, nauka i praca jest jedną z najważniejszych potrzeb dziecka
wynikającą z potrzeby ruchu i działania, potrzeb społecznych, potrzeb
poznawczych oraz z
potrzeb biologicznych.
Zadaniem nauczyciela
wspierającego rozwój dziecka jest stosowanie metod wpierania aktywności dzieci
.
Założeniem jest:
· jednoczesne angażowanie emocji i umysłu dziecka
· zapewnienie możliwości dokonywania wyborów i uczenie podejmowania decyzji
· umożliwienie pełnego zaangażowania w przebieg zajęć, dając dziecku wyraźną przewagę nad aktywnością nauczyciela
· pozwolenie dziecku koncentrowania się na temacie, którym jest zainteresowane i odnośnie którego ma już podstawową wiedzę, ułatwienie rozumienia przeżywanych doświadczeń
· umożliwienie łączenia wielu obszarów wiedzy – kształcenie zintegrowane
· umożliwienie współpracy, korzystania z pomocy kolegów, udzielania im pomocy
· dostosowanie tempa pracy i stopnia trudności podejmowanych zadań do indywidualnych możliwości
· rozwijanie myślenia teoretycznego, dokonywania analizy i syntezy
· wykorzystanie możliwości wszystkich zmysłów i funkcji poznawczych w procesie konstruowania wiedzy
· tworzenie warunków podmiotowości dziecka
· rozwój samodzielności praktycznej
· wzmocnienie osobistego, pozytywnego stosunku do własnych działań dziecka
· tworzenie całościowego obrazu świata i siebie
· zaspokajanie ważnych życiowych potrzeb dziecka, rozwijanie umiejętności radzenia sobie w trudnych czy nowych sytuacjach.
W powyższym kontekście rola nauczyciela polega na
udzieleniu dziecku pomocy i wsparcia w procesie uczenia się, a nie wyłącznie na
kierowaniu nim. W świetle psychologii rozwojowej dziecka jest to słuszne, w
świetle praktyki pedagogicznej niezmiernie trudne, wymagające stałej czujności
pedagogicznej oraz doskonalenia wiedzy, tworzenia bazy i warunków materialnych
pobudzających myślenie twórcze, intuicyjne, wyobraźnię, rozbudzających
ciekawość i chęć podjęcia aktywności eksploracyjnej.
Wizja i misja oparta jest na wspaniałym zespole ludzi, którzy przeprowadzą „ małych ludzi”
do dalszego etapu ich życia.
„ Nie ma dziecka, jest człowiek” /J.
Korczak/
PRZESTRZEŃ EDUKACYJNA |
Dobre przedszkole pobudza rozwój poznawczy, społeczny i emocjonalny maluchów. Jest otwarte na indywidualne potrzeby kilkulatków, ale także ich rodziców.
Stosujemy:
sprawdzone w praktyce pedagogicznej, sprawiające dzieciom radość i przynoszące wymierne, obserwowalne efekty, następujące metody pracy, możliwe do realizacji dzięki kompetencjom obecnej kadry pedagogicznej:
Ø Metoda projektu – nauka przez zabawę i odkrywanie. Metoda ta idealnie pozwala dziecku rozwijać kreatywność, decydować o własnym działaniu i kierunku, w którym to działanie zmierza. To dziecko samodzielnie inicjuje, planuje i działa. Rodzice są angażowani w działania dzieci;
Ø Odimienna nauka czytania „ Wprowadzenie dziecka w świat pisma” –daje możliwość nauki czytania w formie zabawowej od trzeciego roku życia;
Ø Metoda Ruchu Rozwijającego wg Weroniki Sherborne – przez odpowiedni dobór działań nauczyciel inicjuje przestrzeń do pracy, w której przedszkolaki w sposób bezpieczny mogą poszerzyć nie tylko swój zasób ruchowy, ale też emocjonalny i społeczny, zmierzają do poznania siebie i przestrzeni. Jednocześnie wykonują różne ćwiczenia oparte na relacji z partnerem;
Ø Kinezjologia edukacyjna – gimnastyka mózgu;
Ø Pedagogika zabawy KLANZA – doświadczanie wielu wrażeń i emocji, nauka spontanicznej aktywności i współpracy, nawiązywanie bezpośrednich relacji i umacnianie poczucia przynależności do grupy;
Ø Metoda aktywnego słuchania wg Batii Strauss- sprzyja nie tylko aktywności ruchowej, ale również rozwojowi emocjonalnemu i muzycznemu dzieci. Jest źródłem inspiracji do wielu twórczych działań, pozwala odreagować napięcie, wpływa na rozwój wyobraźni, mowy oraz myślenia, wykształca wrażliwość słuchową;
Ø Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz – przynosi doskonałe efekty w kształtowaniu u dzieci gotowości do czytania i pisania;
Ø Metoda Rudolfa Labana- dziecko w wieku przedszkolnym odczuwa potrzebę ruchu. Jego organizm znajduje się w fazie intensywnego rozwoju, dlatego ruch ten musi cechować wszechstronność. Zapewnienie aktywności fizycznej odpowiedniej oprawy powoduje, że w czasie jej trwania ruch staje się dla dziecka źródłem wielorakich przeżyć;
Ø Zabawy parateatralne- drama, pantomimy, teatrzyk kukiełkowy, paluszkowy;
Ø Metody relaksacyjne – masaże i automasaże, wizualizacje, bajki terapeutyczne, opowiadania dostosowane do dziecka, muzyka relaksacyjna. Korzyści dla dziecka: możliwość zastanowienia się nad samym sobą,, wyciszenie się, ćwiczenie koncentracji, prowadzenie do wewnętrznego spokoju, wspieranie rozwoju osobowości i dodawanie jej głębszego wyrazu;
Ø Metoda E. Gruszczyk – Kolczyńskiej- nowoczesna metoda wprowadzania pojęć matematycznych i nie tylko.
Przyjazne otoczenie:
Ø Sale dydaktyczne: wyposażenie i aranżacja pozwalająca na swobodną zabawę i podejmowanie różnych aktywności wynikających z potrzeb dzieci i ich zainteresowań;
Ø Przestrzeń dostosowana do dzieci i nauczycieli, pozwalająca na łatwe przestawianie, porządkowanie, przearanżowanie w zależności od pory roku, realizowanej tematyki, pomysłów dzieci i nauczycieli, aktualnych potrzeb;
Ø Wyposażenie w zabawki- starannie przemyślany dobór zabawek, raczej mniej, proste akcesoria powodujące rozwój wyobraźni i pozwalające rozwijać kreatywność i chęć współpracy w grupie- bez nadmiaru narzędzi dzieci muszą samodzielnie wymyślać zabawy, co sprzyja socjalizacji. Doposażenie w zestaw pomocy wg projektu Montessori, z drugiej strony nowoczesne multimedia, z których dzieci uczą się korzystać pod kontrolą osób kompetentnych, jednak z ograniczeniem czasowym.
Ø Aranżacja ostatniego wolnego pomieszczenia w przedszkolu /piwnica/ na salę „ świetlików”- sala do relaksacji, czytania bajek;
Ø Ogródki pozwalające na hodowlę roślin i obserwacje przyrodnicze, wygospodarowane z dużej powierzchni otoczenia przedszkola.
Ø Zimowy ogród – miejsce pozwalające niezależnie od pogody na kontakt z naturą – realizacja celu wymagająca poszukania sponsorów lub funduszy zewnętrznych.
Kontynuację projektów:
Ø Przedszkole talentów,
Ø Dzieciństwo bez próchnicy,
Ø Kolorowe dni,
Ø Mamo , tato wolę wodę,
Ø Czyste powietrze wokół nas,
Ø Cała Polska czyta dzieciom, codzienne czytanie literatury,
Ø Zdrowo jemy, zdrowo rośniemy,
Ø Savoir -vivre przedszkolaka,
Ø Comiesięczne uczestniczenie w spektaklach teatralnych i koncertach.
Ø Przedszkole bez zabawek / określone ramy czasowe/.
Ø Dzień talentów – prezentacja indywidualnych predyspozycji i możliwości zaprezentowania się dziecka wobec całej społeczności przedszkolnej,
Ø Polityka przeciw krzywdzeniu dziecka.
Aktywne poranki: należy wykorzystywać wszystkie momenty dnia na wspieranie rozwoju przedszkolaków. W tak zwanych grupach zbiorczych, gdzie schodzą się dzieci w różnym wieku, w każdym dniu inny nauczyciel prowadzi zabawy sportowe, taneczne, integracyjne, zabawy paluszkowe i pokazywane wierszyki, zabawy kołowe - do momentu przejścia do swojej grupy.
Pracowite popołudnia: są to najczęściej grupy mieszane wiekowo. Proponujemy cykl zajęć – starannie zaplanowanych na każdy dzień, w których dzieci starsze z młodszymi, w małych zespołach wykonują zadania ruchowe, plastyczne, manualne, czynności domowe: warsztaty kulinarne, porządkowe. Grają w szachy, gry logiczne, rozwiązują zagadki.
Udział w kółkach zainteresowań ,prowadzonych przez nauczycieli:
o Tanecznym
o Plastycznym
o Gier planszowych
o Teatralnym
o Przyrodniczym
o Matematycznym
o Chóru dziecięcego
o Mały sportowiec
Umożliwienie
dzieciom doświadczania sukcesów poprzez udział w konkursach wewnątrzprzedszkolnych,
międzyprzedszkolnych, regionalnych, ogólnopolskich, międzynarodowych,
festiwalach , przeglądach i turniejach.
Udzielanie pomocy psychologiczno- pedagogicznej na terenie przedszkola.
W chwili obecnej, dzięki wykwalifikowanej kadrze pedagogicznej, realizowana jest pomoc w zakresie logopedii, terapii pedagogicznej, tyflopedagogiki.
Obserwując najczęściej pojawiające się potrzeby, dążymy do dalszego podnoszenia dodatkowych kwalifikacji zatrudnionej kadry pedagogicznej w zakresie wczesnego wspomagania, gimnastyki korekcyjnej, surdopedagogiki, integracji sensorycznej, oligofrenopedagogiki.
Kontynuujemy ścisłą współpracę z Poradnią Psychologiczno- Pedagogiczną , uczelniami wyższymi prowadzącymi działalność „ non profit” w zakresie organizacji warsztatów dla rodziców, szkoleń dla nauczycieli, pomocy fundacji i stowarzyszeń .
Granice i zasady.
Akcentujemy szczególnie ten temat, ponieważ nauka regulacji emocji należy do podstawowych zadań rozwojowych okresu przedszkolnego. Przeżycia kilkuletniego dziecka mogą być bardzo gwałtowne. Szybko powstają, ich ekspresja bywa skrajna i często równie nagle wygasa. Wynika to z jednej strony z niedojrzałości układu nerwowego, a z drugiej z braku wystarczającej liczby doświadczeń, jednak zawsze mają wpływ na funkcjonowanie w dalszym życiu.
Dziecko czuje się bezpiecznie w świecie, którym rządzą zrozumiałe dla niego reguły. Aby zasady te były rzeczywiście zrozumiałe, powinno być ich niewiele, muszą też być proste i dotyczyć ważnych dla niego spraw.
Ważne znaczenie ma :
Ø rozpoczęcie dnia od właściwego powitania dziecka w przedszkolu , wydawałoby się prostym gestem : podanie ręki na przywitanie, spojrzenie w oczy – poznajemy nastrój dziecka, jego samopoczucie, ewentualne problemy, które mogą się pojawić, a którym można zaradzić już na tym etapie,
Ø stały plan dnia , dzięki któremu dzieci wiedzą, co po czym następuje (np.„ mama przyjdzie po obiedzie”), dający poczucie bezpieczeństwa i stałości, której pragną dzieci,
Ø dziecko wie, do kogo zwrócić się o pomoc oraz pewność, że ją otrzyma od każdego zatrudnionego pracownika w przedszkolu do którego się zwrócą,
Ø ustalenie reguł służących bezpieczeństwu w formie informacji, a nie nakazów i zakazów ( np. przedszkole jest miejscem, gdzie dzieci spędzają czas bez rodziców, ale nigdy żadne nie zostaje na noc ),
Ø przestrzeganie granic
każdego dziecka, w sensie fizycznym i
psychologicznym.
Propagujemy poglądy Agnieszki Stein, że dziecko, którego granice są poważnie traktowane, uczy się:
· rozpoznawać swoją odrębność,
· współpracować i rezygnować z niektórych swoich pragnień w imię równowagi i potrzeb innych ludzi,
· protestować za każdym razem, kiedy czuje, że ktoś narusza jego granice,
· dbać o siebie w zdrowy sposób.
RODZICE PARTNERAMI PRZEDSZKOLA |
Życie małego dziecka przebiega w dwóch środowiskach: rodzinnym i instytucjonalnym, dlatego tak istotną rolę odgrywają relacje między tymi dwoma podmiotami. Zaangażowanie rodziców i ich aktywny udział w życiu placówki powinny stanowić podstawę jej funkcjonowania, ponieważ to decyduje o jej jakości.
Rodzice wierzą w potencjał swoich dzieci i chcą, żeby robiły to, co je interesuje i rozwija, a jednocześnie sprawia im przyjemność. Rola rodzica nie może być marginalna – optymalne warunki rozwoju małego człowieka nie są możliwe bez nieustannego dialogu między nauczycielem a rodzicami.
Rolą dyrektora i nauczycieli jest uświadomić rodzicom, że współpraca to nie przykry obowiązek, lecz szansa wpływania na to, jak wygląda i funkcjonuje przedszkole, do którego uczęszczają ich pociechy. Innymi słowy: rodzice muszą być wciągnięci we współpracę ze świadomością, że coś realnie od nich zależy i że nie mogą tej okazji zmarnować w najważniejszym okresie życia ich dziecka.
Kładziemy nacisk na różne formy aktywności opiekunów, które sprzyjają efektywności kształcenia oraz budują znakomite relacje pomiędzy domem a przedszkolem:
1. Komunikacja, która działa w dwie strony. Nauczyciel nie jest jedynym ekspertem, rozmawia z rodzicem o problemie, jest otwarty na zdanie rodzica, bierze pod uwagę, że może się mylić, zadaje pytania i wspólnie z rodzicem poszukuje rozwiązań, chce współpracować, nie unika trudnych rozmów.
2. Wstępne poznanie placówki przed rozpoczęciem edukacji przedszkolnej: organizacja, program, tradycje, przestrzeń, baza,osiągnięcia, nawiązanie kontaktu z personelem.
3. Dni adaptacyjne jako okres budowania relacji z nowymi opiekunami.
4. Udzielenie wsparcia w okresie adaptacji , pomoc w uporaniu się z emocjami – czasem rodzic wymaga go więcej niż dziecko.
5. Ustalenie wspólnych celów wychowawczych i sposobów ich osiągnięcia już na pierwszym zebraniu. Pomoc w zrozumieniu, jakie funkcje w tym procesie wypełniają rodzice, a jakie nauczyciel- na co mogą liczyć i na co się umawiają obydwie strony. Określenie formy regularnego wymieniania się informacjami.
6. Tworzenie okazji do spotkań: uroczystości wpisanych w tradycje przedszkola, święta, rodzinne pikniki, wspólne wycieczki.
7. Indywidualne spotkania z wychowawcą.
8. Wykorzystanie każdej nadarzającej się chwili do rozmów z rodzicami- wydaje się to banalne, lecz dotyczy całej kadry przedszkolnej – od dyrekcji po konserwatora. Wymiana dwóch grzecznościowych zdań nie zajmie wiele czasu, a sprawi, że rodzic, opiekun będzie się czuł członkiem społeczności przedszkolnej, łatwiej mu będzie darzyć kadrę sympatią i zaufaniem.
|
9. Umożliwienie konsultacji ze specjalistami, pomoc w rozwiązywaniu problemów, w tym superwizje rodzinne.
10. Udział w konkursach rodzica z dzieckiem: plastyczne, fotograficzne, ekologiczne, kulinarne – czerpanie radości ze wspólnej zabawy.
11. Bieżące informacje o codzienności przedszkolnej w formie tradycyjnej oraz z wykorzystaniem mediów społecznościowych, w tym Facebooka.
12. Udział rodziców w zajęciach eksperckich – pełnienie roli eksperta w danej dziedzinie, między innymi w czasie realizacji tematyki metody projektu.
13. Uczestniczenie w zajęciach otwartych, przygotowywanie przedstawień teatralnych wspólnie z nauczycielami i personelem dla dzieci.
14. Praca w Radzie Rodziców, podejmowanie decyzji,
opiniowanie, wnioskowanie.
NASZA MAŁA OJCZYZANA ŚRODOWISKO |
Bardzo ważny jest pozytywny wizerunek przedszkola i jego wiarygodność. Zasadniczym celem jest i będzie wzmacnianie i stabilizowanie wizerunku, regularne przekazywanie odbiorcom rzetelnych informacji na temat placówki, jej działań i inicjatyw, planów, sukcesów i oferty.
Warto pamiętać, że przedszkole komunikuje się ze środowiskiem nie tylko poprzez słowa, ale także poprzez swoje działania.
Proponujemy działania z wykorzystaniem różnych kanałów:
§ osobisty kontakt telefoniczny lub e- mailowy’
§ kontynuowanie prowadzenia strony internetowej i aktualizowanie jej na bieżąco,
§ stworzenie dla przedszkola profilu w mediach społecznościowych np. tzw. Fanpage na Facebooku- tutaj ważne jest regularne prowadzenie profilu i umieszczanie na nim treści jak najbardziej atrakcyjnych dla odbiorców,
§ współpraca z mediami tradycyjnymi i elektronicznymi,
§ mailing,
§ newsletter- elektroniczny biuletyn,
§ ulotki i foldery informacyjne,
§ rozsyłanie okolicznościowych listów,
§ otwarte na lokalną społeczność wydarzenia, akcje i uroczystości,
§ plakaty przed wejściem do przedszkola,
§ gazetka przedszkolna
Przedszkole przez lata wypracowało sobie
ciekawe formy współpracy, które będą kontynuowane, oprócz tego
wciąż poszukujemy nowych, alternatywnych rozwiązań, które przyjmą się w naszym
środowisku.